مقایسۀ اثربخشی لینک های متنی تکرار شونده و لینک های ارجاعی درون متنی بر یادگیری و یادداری واژگان و درک مطلب زبان انگلیسی

یکی از جنبه های آموزش زبان از طریق برنامه های آموزشی زبان رایانه ای که در چند سال اخیر توجه بسیاری را به خود معطوف نموده است، کمک به یادگیری واژگان از طریق استفاده از فن آوری لینک می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر استفاده از دو لینک (متنی تکرار شونده و ارجاعی درون متنی) بر یادگیری و یادداری واژگان و درک مطلب زبان انگلیسی انجام گرفت. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه مستقل بود که در آن 35 نفر دانشجوی مقطع کارشناسی در دو گروه آزمایشی قرار گرفته و به خواندن یک متن رایانه ای پرداختند. در این پژوهش برای هریک از گروه های آزمایشی، نسخه ای متفاوت از متن خواندنی راینه ای تولید شد. در برنامه تولید شده برای یکی از گروه های آزمایشی از لینک های متنی تکرار شونده و در برنامه تولید شده برای گروه دیگر از لینک های ارجاعی درون متنی استفاده شد. پس از خواندن متن توسط آزمودنی ها، بلافاصله یک آزمون واژگان و یک آزمون درک مطلب از آنان به عمل آمد. همچنین سه هفته پس از اجرای برنامه، پس آزمون دوم واژگان به منظور سنجش میزان یادداری واژگان آزمودنی های دو گروه به اجرا درآمد. داده های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون ها با استفاده از آزمون t درسطح p<0.05 برای مقایسه میانگین های دو گروه مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میانگین نمره گروه آزمایشی لینک های ارجاعی درون متنی در پس آزمون یادگیری واژگان 11/16 (انحراف معیار 45/2)، در پس آزمون یادداری واژگان 66/13 (انحراف معیار 86/1) و در آزمون درک مطلب 11/10 (انحراف معیار41/1) بود. میانگین نمره گروه آزمایشی لینک های متنی تکرار شونده در پس آزمون یادگیری واژگان 06/12 (انحراف معیار 14/2) در پس آزمون یادگیری واژگان 29/8  (انحراف معیار 53/1) و در آزمون درک مطلب 29/9 (انحراف معیار 02/2) بود. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها برتری میزان یادگیری و یادداری واژگان در گروه آزمایشی لینک های ارجاعی درون متنی را نسبت به گروه لینک های متنی تکرار شونده نشان داد؛ هر چند تفاوت در میزان درک مطلب دو گروه از احاظ آماری معنادار نبود. براساس نظریه سطوح پردازش، پردازش واژگان هدف در سطوح مختلف، به تفاوت در یادگیری و یادداری آنها منجر می شود. به عبارت دیگر، هنگامی که واژگان هدف به طور عمیق مورد پردازش قرار می گیرند، یادگیری و یادداری آنها نسبت به زمانی که به طور سطحی پردازش می شوند بیشتر است.